در جستجوی عدالت

بررسی و تحلیل جریان اپوزیسیونی - دانشجویی "داب"
معرفی: در دوران اصلاحات و با علنی‏ تر شدن اختلافات درونی درون دفتر تحکیم وحدت در سال 79 و 80، تعدادی از دانشگاههای عضو دفتر تحکیم وحدت در دنشگاه شیراز نشستی را برگزار کردند که به طیف شیراز معروف شدند. عده ای دیگر از انجمن ها نیز در اعتراض به این نشست، در دانشگاه علامه دست به برگزاری نشستی زدند که بعدها به طیف علامه معروف شدند.
بعدها همین طیف علمه نیز به سه دسته فکری تقسیم شد: مدرن - دموکراسی خواه - سنتی
فراکسیون مدرن طیف علامه از لحاظ تئوریک به جریان ملی مذهبی نزدیک است. این افراد دل به گزاره های لیبرال - دموکرات بسته و سعی در نشر شعار اساسی خود (آزادی-دموکراسی) در فضای دانشگاه ها دارد. در این میان جریانی موسوم به "داب" متولد شد که بر ارجحیت سوسیالیم بر لیبرالیسم تاکید دارد و بر خلاف جریاین اولیه سوسیال - دموکرات هستند.

"داب" مخفف عبارت روبه روست: دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب.  این خط فکری به صورت رسمی از نیمه دوم سال 1386 در دانشگاه ها شکل گرفت. 26 بهمن 1386 بیانیه کوتاه با نام "بیانیه اعلام موجودیت داشجویان سوسیالیست دانشگاه های سراسر ایران" با شعار 1-مرگ بر نظام سرمایه داری و طبقاتی، 2 زنده با آزادی و برابری 3- زنده باد سوسیالیسم منتشر شد. این بیانیه اولین حرکت عنوان دار "داب" بود.

مبانی تئوریک و رفتاری داب:


2- سکولاریسم و نفی گزاره های دینی:
داب به دلیل درگیری با اندیشه های غربی سوسیالیتی - کمونیستی ، که پایه اصلی آنها اصالت انسان است، یا با دین به مخالفت می پردازد و درخواست حذف ان را دارد یا نگاهی سکولاریستی به آن دارد و دین را از صفحه اجتماع و زندگی بشر طرد می کنند. اعضای داب عمدتا افرادی سکولارمآب و لاابالی از نظر دینی و اخلاقی هستند.

3- پشتیبانی از جنبش های کارگری ، جنبش زنان و جنبش های دفاع از حقوق همجنس بازان
دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب به دلیل روش اعتراضی خود در مقابل حکومت جمهوری اسلامی ایران، با تمامی جنبش های به اصطلاح معترض عقد اخوت بسته است! و از هر دستاویزی برای مطرح کردن خود سود می برد.
با بررسی سایت ها و وبلاگهای منتسب به داب ، میتوان به وضوح این نزدیک و اخوت فکری و عملی را میان داب و سایر به اصطلاح ها جنبش ها دید. این سایت های اینترنتی و حتی نشریات آنها در دانشگاه ها به طور گسترده ای نسبت به پوشش اخبار مرتبط با جنبش کارگری، جنبش هشت مارچ، جنبش های فمنیسیت و حتی اخبار مربوط به گروه های طرفدار آزاد جنسی و همجنس بازی در ایران می پردازند.


4- استفاده از اعتراضات صنفی
داب اعتقاد دارد با استفاده از اعتراضات صنفی می تواند پیش درآمدی بر شورش های سیاسی ایجاد کند. چنانچه که در دو سال اخیر در بیشتر دانشگاته های کشور که اعتراضات صنفی صورت گرفته ، داب نیز به نوعی خود را به آنها نزدیک کرده است و نمونه بارز آن در دانشگاه تربیت معلم رخ داد و داب با سوار شدن اعتراضات 12روزه صنفی دانشجویان، خود را در دانشگاه معرفی کرد.


5- تشکیل کمیته های آزادی برای دستگیرشدگان دانشجویی، کارگری، فمینیت و یا همجنس گرا
دابی ها به صورت بسیار چراغ خاموش خزنده اقدام به تطهیر دانشجویان مارکسیست دستگیر شده می کنند. و با تبلیغات شدید در فضای مجازی و دانشگاه ها سعی در همراه سازی افکار عمومی دانشجویی در حتی کارگری و... دارد. دابی ها در این خصوص اقدام به راه اندازی کمپین ها، چاپ اعلامیه و نشریات در دنشگاهها، اعلام همدردی با خانواده دستگیرشدگان، اعلام همبستگی با جنبشهای دفاع از حقوق کارگران، دفاع از حقوق زنان و دفاع ار حقوق همجنس گرایان و سایر موارد مشابه دارند.

پی نوشت ها:
* دابی ها همچون بقیه مارکسیست ها علاقه خاصی به استفاده از کلمه رفیق و رنگ قرمز دارند!
* استعمال نمادهای مارکسیستی در میان این افراد به وضوح قابل مشاهده است: گل سرخ، داس و چکش، کلاه چه گوارا و ...
* این جنبش به صورت بسیار تشکیلاتی و منظم در حال گسترش در تمامی دانشگاه ها هستند و حتی در افق های خود ورود این تفکر سطح مدارس را نیز در نظر دارند.
* شعارهای اصلی آنها: "نان، برابری، آزادی" / "یا سوسیالیسم یا بربریت" / "آزادی، برابری، هویت انسانی"


کلام آخر:
از آنجا که خود یک فعال دانشجویی هستم از نزدیک با بعضی از افراد آشنا هستم. و تمامی صحبت های مطرح شده، تجربیات شخصی خود من بود. اما واقعا باید برای دانشجویانی که خود را طرفدار مراکسیسم و کمونیسم می دانند تاسف بخورم! به قول دکتر حسن عباسی امروزه دیگر مارکسیسم در جهان مرده است و دیگر عصر شوروی و کوبا تمام شده! امروزه هر دولتی که ادعای چپ بودن دارد، (اشاره به بولیوی، کوبا ، ونزوئلا و ... )برای ادامه حیات سیاسی خود در مقابل امپریالیسم، ابتدا باید شرفیاب مقامات ایران بشود و از ما اجازه فعالیت بگیرد!

بازتاب :  وبسایت جنگ نرم /  شبکه خبر دانشجو