در جستجوی عدالت

اپیزود اول- اگر موهای‌شان و چشم‌هایشان رنگ دیگری داشت؛ الان در جهان غوغایی برپا بود... اما آنها جرم‌شان این است که در خاورمیانه زندگی می‌کنند و مسلمان هستند. ۲۰۰ انسان در انفجار تروریستی دود می‌شوند و می روند اما هیچ رسانه‌‌ای برای‌شان BreakingNews نمی‌رود و حتی هیچ رسانه عربی عکس آنها را ادر صفحه اول خود کار نمیکند... جرمشان این است که شیعه اند.

اپیزود دوم: ج.ا.ایران همیشه کنار مردم رنجدیده #عراق بوده‌است. چه در دوره ظلم حزب‌بعث که مأمن فراری‌های از اعدامِ‌صدام شده بود و چه در دوره استعمار چکمه‌پوش‌های امریکایی و چه در دوره سیطره تروریست‌های ساختهِ‌دست #آل‌سعود و آل‌یهود. عراق از این بعد در کنار داغ #اسپایکر؛ داغ #الکراده را نیز بر دل خواهد داشت اما ایران در کنارشان خواهدبود.

اپیزود سوم: یادمان باشد که جمهوری‌اسلامی‌ایران هنوز دارد شهید می‌دهد که بگوید در کنار ملت‌های مظلوم و شیعیان جهان ایستاده است...

پی نوشت: پس انفجار در بغداد، براى ابراز همدردى با مردم عراق با هشتگ TehranStandsWithBaghdad در شبكه‌هاى اجتماعى مردم را به‌حضور در مقابل سفارت عراق در ساعت ۲۲ سه‌شنبه، براى عرض تسليت دعوت می‌كنند

لابه‌لای اخبار ۱۱ ژوئن ۲۰۱۴ نام یک معرکه جاودانه شد؛ دانشگاهی که کابوس مادران و خواهران و همسران داغدیده بسیاری است.

درست در کوران پیشروی‌های غیرمنتظره، #داعش در قلب عراق به کمپ دانشجویان اسپایکر رسیده بود و ۴۰۰۰ دانشجوی آن را به اسارت گرفته بود. دلهره عراق را فراگرفته بود. هیچ کس فکرش را هم نمی کرد که تروریستها برای قدرت نمایی هم که شده، همه را از دم تیغ جهالت بگذرانند و جنازه ها را به شط بسپارند...

خون شهدای #اسپایکر همان قدر که با داغ همراه است، با وحدت و نصرت هم همراه است. اسپایکر، خرمشهرِ عراق بود. سقوطش ایمان ها را قرص و محکم کرد و بنی صدرهای عراقی را رسوا کرد تا غبار فتنه بنشیند و همه نقشه آمریکایی-اسرائیلی تجزیه عراق را ببینند...

مادران داغدیده اسپایکر و خواهرانِ بی‌برادر شده و زنان بیوه‌شده‌اش تا ابد در گوش فرزندانشان این واقعه را خواهند خواند و خواهند گفت که غرب و شرق برای به جان هم انداختن مسلمان چه خوابی دیده بودند...

پی نوشت: این عکس را #اربعین گذشته در یکی از روستاهای جنوب‌شرقی #عراق گرفتم؛ جوانانی که در آرزوی زیارت امام‌رضا(ع) سرشان از بدن‌شان جدا شده بود...

شوخی نیست...

اینکه در کمتر از سی و پنج سال، ۱۰ میلیون نفر از مردم فقير نیجریه را شیعه کنی و در برابر دلارهای نفتی سعودی و قطری بایستی.

شیعه واقعی شیخ ابراهیم زکزاکی است، نه مایی که در تهران نشسته‌ایم و از هزاران فرسنگ دورتر لنگش می‌کنیم.

شیعه واقعی آن مرد پاراچناری است که در پیاده‌روی اربعین می‌گفت خوش به حالتان که اجازه داريد در كشور خودتان نيز عزاداری کنید؛ و  آن مردان و زنان مهمان‌دوست عراقی كه با خلوص نيت از زائران ابوسجاد (ع) پذيرایی می‌كنند...

شيعه واقعی آن شیربچه قطیف است که برای کربلا رفتن باید چند کشور را دور بزند تا مبادا سگ‌ هار آل‌سعود بو نكشد وآن دلاور حوثی و آن مبارز بحرینی است که نفس‌های نجس آل‌یهود را بریده...

شیعه واقعی آن افغانی مدافع حرم است که روبه‌ روی زامبی‌های داعشی‌ ایستاده و  آن رزمندگان لبنانی سرمای القلمون هستند، نه من و تویی که زیر چتر امن جمهوری اسلامی نشسته‌ایم و دلخوشيم كه به قول خودمان جنگ نرم می‌کنیم.

پیش به‎ سوی بغداد

چند ماه قبل به واسطه انجام پروژه ای‎ با یکی از دانشجویان اهل ترکیه همراه شده بودم. اگر چه او از اهل تسنن بود اما علاقه فراوانی به انقلاب اسلامی ایران و شخصیت امام خمینی (رحمت‎الله‎علیه) داشت. بحث به ديدگاه مردم ترکیه درباره سیاست‎‎های دوگانه اردوغان و داوود اوغلو و رابطه دوجانبه ترکیه و غرب و مقایسه آن با شرایط جمهوری اسلامی در تعامل با غرب كشيده شد.

دوست ترک من به داستانی اشاره کرد که ما هیچ‎گاه در تریبون‎‎های رسمی و رسانه‎ای به ابعاد آن نپرداخته بودیم. او در مقایسه رویکرد ایران و ترکیه به غرب، انگشت تأكيد بر حسرت مردم سایر ملل در اثر نگاه به دیپلماسی عزت‎مندانه جمهوری اسلامی گذاشت. او مي‎گفت: «سیاست‎مداران ترکیه آرزو دارند بتوانند با مقامات بلندپایه غربی مذاکره کنند و وقتی یک مقام دسته دوم و سوم آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی و نظایر این کشور‎ها می‎خواهد وارد ترکیه شود، از مدت‎ها قبل کشور به حالت آماده باش درمي‎آيد که فلان مقام وزارت خارجه کشور غربی به ترکیه خواهد آمد. ما مردم ترکیه وقتی می‎بینیم دیپلمات‎‎های ایرانی با التماس غربی ها بر سر به میز مذاکره با 1+5 حاضر مي‎شوند اين در حالي است كه در این نشست مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به همراه مقاماتی بلندپایه از آمریکا، انگلیس، روسیه، چین، فرانسه و آلمان حضور دارند، به آزادگی و عزت جمهوری اسلامی ایران حسرت می‎خوریم. نكته جالب‎تر اين است که وقتی دیپلمات‎‎های شما [ایران] از جلسه بیرون می‎آیند، با کمال آرامش می‎گویند شرط‎‎های غرب را نپذیرفته‎اند و در جلسات بعدی به‎دنبال نتیجه مطلوب خود خواهند بود.»

***

پس از ماه‎ها توقف مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و گروه موسوم به 1+5، مذاکرات استانبول 2 که در اواخر فروردین ماه برگزار شد؛ فتح باب جديدي در زمينه تعامل دوباره ایران و غرب بود.

غربی‎ها پس از تشدید تحریم‎ها، دوباره به میز مذاکره برگشته‎اند تا شاید بتوانند با توجه به آغاز مرحله دوم هدفمندی یارانه‎ها، جمهوری اسلامی ایران را از حقوق مسلم خود محروم کنند. اما مذاکرات استانبول نشان داد که راهبرد «فشار و مذاکره» که نتیجه مورد نظر واشنگتن را در دو سال اخیر به‎همراه نداشته؛ در شرایط فعلی نیز نه تنها موجب توقف فعالیت‎‎های صلح‎آمیز هسته‎ای جمهوری اسلامی نمی‎شود بلکه تحریم‎‎های گسترده علیه تهران، باعث عزم ملی برای گسترش فعالیت‎‎های صلح‎آمیز هسته‎ای ایران خواهد شد.

برگ برنده ديگر ايران، فتوای تأثیرگذار حضرت آیت‎الله خامنه‎ای رهبر معظم انقلاب اسلامی است که از سوی هیأت ایرانی در مذاکرات رو شد. امروز دیگر افکار عمومی به‎ویژه در منطقه خاورمیانه به عزم ایران در عدم استفاده غیرمتعارف از انرژی هسته‎ای پي برده‎اند چراکه رهبري ایران با این فتوا تأکید دوباره‎ای بر حرام بودن تولید و تکثیرسلاح‎‎های اتمی کرده‎اند. بر این اساس می‎توان انتظار داشت اعتمادی که بر جو مذاکرات استانبول حاکم شد بر مذاکرات بغداد نیز بیش از گذشته سایه بيفكند.

عامل دیگر موفقیت ایران نیز تقویت طرح گام به گام روسیه است. به‎نظر می‎رسد باراک اوباما در شرایطی که در رقابت سال جاری خود در انتخابات ریاست‎جمهوری آمریکا گرفتار چالش‎‎های بسیاری شده، عملا از مواضع اولیه خود کوتاه آمده و به اجرای طرح روس‎ها راضی شده است.

بر این اساس به‎نظر می‎رسد با توجه به برگزاری دور دوم نشست‎ها در بغداد همزمان با 3 خرداد روز آزادسازی خرمشهر و روز ملی مقاومت، در مذاکرات پیش رو در بغداد همه چیز برای رسیدن به توافقی همه‎جانبه آماده باشد. البته پر واضح است که نمی‎توان به سرعت موانع موجود را برطرف کرد و انتظار داشت معضلاتی که در این 10 سال به‎وجود آمده به یک‎باره برطرف شود. اما اگر جهت‎گیری‎‎ها آن‎چنان‎که در جریان مذاکرات استانبول ۲ پیش رفت، در جهت رسیدن به راه حل‎‎های میانه و منطقی باشد، به‎طور قطع می‎توان همکاری‎‎های ثمر بخش را جایگزین بی‎اعتمادی‎‎های گذشته کرد.