در جستجوی عدالت

بنزین گران ‌شده و موجی از نومیدی جامعه را فرا گرفته اما دولتمرد ِ جمهوری‌اسلامی به ریش مردم می‌خندد و می‌گوید خودش هم صبح جمعه فهمیده. ماهشهری‌ها در غم و اندوه مرگ عزیزان‌شان هستند و نماینده چندصدمیلیاردی برایشان تسلا می‌برد. کولبر در برف‌های سخت کردستان یخ می‌زند؛ دولتمرد ِ جمهوری‌اسلامی برای جبران، مالیات سلبریتی‌ها را صفر می‌کند. آب و فاضلاب زندگی کوت‌عبدالهی‌ها را برده و دولتمرد ِجمهوری‌اسلامی، در ژاپن دنبال لبخند تصنعی آبه است. تهران را آلودگی بلعیده اما آقای دولتمرد ِ جمهوری‌اسلامی حتی از اعلام درست‌وحسابی یک خبر تعطیلی هم عاجز است...

قرارمان این نبود آقایان.

امروز دقیقا ۶سال و ۴ماه و ۲۰روز از روی کار آمدن ناکارامدترین دولت تاریخ ایران می‌گذرد. کاش بتوانیم #جمهوری_اسلامی را رفرش کنیم.

انتخابات ریاست‌جمهوری گذشت و حالا با فراغ بال بیشتری می‌توان درباره آنچه گذشت، سخن گفت. بدون شک، فضای مجازی ابزار اصلی تاثیرگزاری بر رای مردم بود و بازتولید ادبیات پوپولیستی و شکست اخلاق بدترین اتفاقاتی بود که در این دوره افتاد.

اگر چه از لحاظ مشارکت بالای مردمی، این انتخابات را پیروزی مجددی برای کلیت ساختار سیاسی کشور می‌دانیم اما رفتار انتخاباتی نامزدها عقب‌گردی بزرگ برای همگان بود. در بیشتر مواقع، نامزدهای جدی انتخابات به جای آنکه در برنامه‌های تبلیغاتی خود به ارائه برنامه برای آینده سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور بپردازند؛ به دنبال تخریب رقیب و ایجاد پروپاگاندا برای رأی‌سازی برای خود بودند.

دلیل تقویت این آفت سیاسی را باید در «قدرت گرفتن فضای مجازی بدون بالا رفتن #سواد_رسانه‌ای عموم مردم»، «اصالت پیدا کردن قدرت و از اصالت افتادن اخلاق» و از همه مهم‌تر «بستر معیوب رقابت انتخاباتی» دید. نتیجه این آفت سیاسی، مشارکت از روی ترس اکثریت جامعه رأی دهنگان بود؛ مردم رأی می‌دهند اما نه برای اثبات خود بلکه از ترس رقیب که یا قرار است آزادی‌های اجتماعی آنها را محدود کند و یا قرار است پس از رسیدن به قدرت بی‌دینی را رواج دهد!

با ادامه شیوه کنونی رقابت انتخاباتی، هر کس بتواند رقیب را بیشتر تخریب کند؛ از رقیب لولوی بزرگتری در ذهن مردم بسازد، انگ و برچسب بیشتری بر رقیب بچسباند و از همه مهم‌تر در مناظره‌ها تندخوتر عمل کرده و دیگران را تخطئه کند، می‌تواند رئیس دولت جمهوری‌اسلامی شود.

این نکات البته تنها به انتخابات ریاست‌جمهوری محدود نیست؛ بلکه عرصه سیاسی کشور طوری شده که همه جریانات به جای اثبات خود، به دنبال تخریب، تحریف و تمسخر رقیب هستند و دانسته یا نادانسته به تحمیق عموم مردم مشغول‌اند. تساهل دولت در نظارت بر فضای مجازی و خواب دستگاه‌های فرهنگی کشور باعث شد تا صدای اخلاقمداران در سیل بی‌اخلاقی‌ها شنیده نشود و احتمالاً با ادامه همین روند، شاهد سقوط بیشتر اخلاق در جامعه خواهیم بود.

آقای #علی_لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی به تازگی، به نفع #حسن_روحانی، وارد میدان انتخابات ریاست‌جمهوری دوره دوازهم شده است. او در واکنش به سخنرانی‌های انتخاباتی آقایان رئیسی و قالیباف دربارهٔ افزایش یارانه نیازمندان، گفته است: �سالانه یک میلیون و ۵۰۰ هزار میلیارد ریال یارانه در کشور داده می‌شود که با توجه به درآمدها و هزینه‌های دولت افزایش آن امکان‌پذیر نیست چرا که دولت پولی برای پرداخت آن ندارد.�

البته نمی‌دانم آقای لاریجانی صبح روز ۱۸ دی ماه سال ۹۵ را یادش هست یا نه؛ ولی هنوز آرشیو سایت‌های خبری نشان می‌دهد که او در زمانیکه مجلس مصوب کرده که در طول #برنامه_ششم_توسعه، افراد تحت پوشش کمیته امداد و سازمان بهزیستی باید علاوه بر یارانه خود، به میزان ۲۰ درصد حداقل دستمزد بگیرند؛ ریاست جلسه را برعهده داشته است.

این كه گفته می‌شود، #دولت_روحانی دولت۴درصدی‌هاست، دقیقاً در همین رفتار مشخص است: خودداری از حذف یارانه ثروتمندان و نشدنی خواندن افزایش یارانه نیازمندان.

۲ گمانه اصلی در این میان وجود دارد. یا علی لاریجانی فراموشکار شده و حواسش به این موضوع نیست که دولت موظف به حذف یارانه ثروتمندان و افزایش یارانه نیازمندان بوده ولی دولت آقای روحانی از انجام این کار استنکاف کرده است؛ و یا نیم‌نگاهی به صندلی پاستور دارد و خود را جانشینی برای روحانی در سال ۱۴۰۰ تلقی می‌کند.

 ۲۹ بهمن سال ۱۳۸۲ [يكروز قبل از انتخابات مجلس هفتم]، در نزديكی ايستگاه قطار خيام در حوالی شهر نيشابور، قطار مسافربری از ريل خارج شد و با انفجار مهيب، ۳۲۰ نفر کشته و ۴۶۰ نفر زخمی بر جای گذاشت. احمد خرم، وزير تكنوكرات دولت اصلاحات نه تنها استعفا نداد؛ بلكه يكی‌دوماه بعد از تشكيل #مجلس_هفتم، در مهر ۸۳ استيضاح شد، طلبكارانه برخورد كرد. خرم بارها در مصاحبه‌های خود، همين لحن طلبكاری را ادامه داد.

عباس آخوندی، نسخه دوم احمد خرم است؛ او هم به مانند خلف‌خود، طلبكار است. #مسکن_مهر را مزخرف می‌داند اما راه جایگزین ندارد. كشتار‌های جاده‌ای را می‌بیند اما به دنبال كترينگ اطريشی است. نابسامانی وضعيت اربعین را می‌بیند اما به دنبال خريد هواپيمای آنچنانی‌ است. او پايش بيفتد حتی آبگوشت‌بزپاش ایرانی را هم قبول ندارد...

عباس آخوندی، مثل احمد خرم، يک #دولتمرد_قاجاری است. در فاجعه برخورد دو قطار در سمنان بيش از ۳۰ نفر كشته شدند اما بعید است، وزيرراه استعفا بدهد يا حسن‌روحانی او را بركنار كند. از #مجلس_دهم هم بعيد است، #استيضاح_آخوندی را كليد بزند.

روحانی رفيق‌باز است؛ حتی بدتر از خاتمی و احمدی‌نژاد... علت اين همه تسامح‌وتساهل دولت با امثال #آخوندی و #نعمت‌زاده و ... را بايد در همين وامدار بودن آقای رئيس‌جمهور به اينگونه افراد دانست. نفراتی در كابينه دولت حضور دارند كه بودن‌شان يعنی #مایه_شرمساری و دلسردی بيشتر مردم از دولت روحانی؛ اما آقای رئيس به "پول، لابی و تجربه" آنها نياز دارد؛ چون هر جور حساب كنيد بالاخره هنوز انتخاباتی در پيش است...

حضرت علی (ع)، در دوران پربركت خلافت و امامت‌شان، سيره‌ای مثال‌زدنی برای هر "مسئول داعيه‌دار عدالت" دارد. اميرِ عادلان، در مواجهه با درخواست نامشروع عقيل‌ ابن ابی‌طالب، به‌وسیله ذغال گداخته‌ای به تاریخ درس می‌دهد. امام علی (ع) زمانيكه سكان هدايت امت اسلامی را بر دست می‌گیرند نيز آن‌چنان با فساد برخورد می‌كنند كه مثالش در تاريخ متعدد گفته شده و نمادش اين جمله آتشين است كه «به خدا قسم، اگر بیت المال مسلمانان را کابین زنان خویش هم کرده باشند، آن را باز خواهم گرداند.»

در خبرها خواندم كه سخنگوی كميسيون اصل نود مجلس كه از قضا سخنگوی جريانی سياسی نيز هست، در توجیه #فیش‌گیت گفته‌اند: «درخصوص حقوق‌های غیرمتعارف که تابع قانون پرداخت شده، نمی‌توان انتظار بازگشت به خزانه را داشت.» ايضا در چند ماه گذشته، مقامات بلندپايه دولتی مكررا سعی كرده‌اند حرام‌خواری ۹۰۰ مدیر نجومی را توجیه كنند و در حالیكه رهبرانقلاب به صراحت دستور داده‌اند كه همه مديران بركنار شده و اسمشان اعلام شود، تنها به انگشت‌شمار بسنده شده است.

اقای رئيس دولت هم غارت ۸ هزار ميلیارد تومان از دست‌رنج معلمان را تنها «معوقه»‌ می‌خواند و اتاق فکر امنیتی و بازوهای رسانه‌ای‌اش سعی می‌كنند از واگذاری زمين به تعاونی‌های مسكن توسط شهرداری تهران، #املاک_نجومی [بر وزن #فیش_نجومی] بسازند. اين رفتار و گفتار علی (ع) را با نحوه مواجهه امروز دولتمردان‌مان با پرونده‌های فساد اقتصادی مقايسه كنيد تا فاصله ما با حكومت عدل علی مشخص شود.

#آقای_قالیباف بعد از افشاگری درباره ۲۲۰۰ ميليارد واگذاری، دستور پيگیری می‌دهد كه معلوم می‌شود به برخی تخفيف‌هایی داده شده كه به قول شهرداری، قانونی هم بوده و تخلفی در آن نبوده؛ اما مسئولان شهرداری می‌گويند كه اين املاک را پس گرفته‌اند. دست‌آخر هم معلوم می‌شود كه ۲۲۰۰ ميليارد درست نبوده و ۲۰ ميليارد بوده... اما آيا اينها كافی است؟ كسی به فكر ضربه خوردن افكار عمومی‌ هست؟ چرا بايد منتظر بمانيم كه پرونده در قوه قضائيه بررسی شود تا شايد اسم متخلفی منتشر شود يا نشود؟ چرا هيچ ليستی از متخلفان توسط شهرداری كه می‌گويد املاک پس‌گرفته شده، منتشر نمی‌شود؟

اعتماد عمومی به ساختارهای بوروکراتیک ‌دولتی با بمباران #فیش_نجومی و #املاک_نجومی بيش از پيش، سست شده است؛ اما مهم‌تر از اين، نحوه برخورد با تخلفات صورت گرفته است؛ مردم اگر واقعا حس كنند، عزمی برای مقابله با فساد هست، اعتمادشان دوباره جلب می‌شود، حتی بيش از قبل. و كلام آخر اينكه 35 سال از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد اما گويا هنوز در خيلی از عرصه‌ها انقلاب اسلامی پيروز نشده...

۱- خدایا به تو پناه می‌برم از استبداد رای و عجله در تصمیم گیری و تقدم نفع شخصی و گروهی به منافع مردم. همچنین به تو پناه می‌برم از بستن دهان منتقدان و رقیبان.
#حسن‌روحانی در مراسم تنفیذ حکم رئیس‌جمهور؛ ۱۲/۵/۱۳۹۲

۲- به جوانان‌انقلابی‌متدین ارادت دارم جوانی که توانش را صرف انقلاب می‌کند با جوانی که وقتش را صرف خوش‌گذرانی می‌کند یکسان نیست.
رهبرانقلاب در دیدار با مسئولان کشور؛ ۲۵/۳/۱۳۹۵

۳- #جهان‌نیوز با حکم هیات نظارت بر مطبوعات دولت تدبیر و امید توقیف شد...
علت: افشاگری علیه #دولت_حرف / به تاریخ ۲۶/۳/۱۳۹۵

پی نوشت: خداقوت و دست مریزاد به رفقای انقلابی و مومن جهان نیوز... ان شالله در این مسیر پایدار باشید
پی نوشت ۲: صد رحمت به احمدی نژاد و رحیمی و جوانفکر و بقایی و مشایی و حتی مهدی و فائزه‌هاشمی رفسنجانی که شکایت از سایت انقلابی جهان نیوز رو به دادگاه بردند [و ناکام شدند] اما دولت امنیتی ها، همان اول می بندد [بدون دادگاه] و خط و نشان می کشد...

1. مسعود شصتچی را که خاطرتان هست؟ بنده خدا در هر موقعیتی که -تصادفا در آن قرار گرفته‌بود- اشتباهی بود! شصتچی سیاست ایران #محمدرضا_عارف است. عارف به واسطه عملکردی که از خود نشان داده، یکی از ضعیف‌ترین آدم‌های عرصه سیاست است...

2. جالب ترین عکسی که این روزها دیده ام همین فوتوکاتور است. اگرچه شاید #علی_لاریجانی دلش نخواهد مانند افراطی هایی که با #امید آمده اند، جاده صاف کن برجام ۲ و ۳ باشد؛ اما باند #اكبر_هاشمی و #حسن_روحانی به او دل بسته‌اند.

3. اقلیت‌های اصولگرای -واقعی- و اصلاحطلب -واقعی- را در مجلس باید به فال نیک گرفت. ولی حواس‌مان باید به کاسبکاران و دودوزه بازان پارلمان نیز باشد... انهایی که فقط برای رانت و سیاست بازی آمده اند...

یکی از مهمترین نکاتی که مدیر در تراز انقلاب اسلامی باید رعایت کند پرهیز از التهاب آفرینی است که یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های پرهیز از هیجان زدگی و دوری از اظهارات نسنجیده است.رهبر انقلاب در این زمینه می فرمایند: "یکی از چیزهائی که برای کشور ما حقیقتاً مهم است این است که مردم احساس امنیت سیاسی و روانی بکنند؛ فضای روانی جامعه دچار التهاب نباشد. سعی میکنند التهاب‌آفرینی کنند؛ این هست. این، جزو سیاست‌های مخالفان نظام جمهوری اسلامی است. البته خود ما هم گاهی اوقات، نادانسته این التهاب‌ها را افزایش می‌دهیم. من توصیه می‌خواهم بکنم - حالا مردم عزیز ما بحمداللَّه از بسیاری از کارهائی که در این زمینه انسان مشاهده می‌کند، برکنارند. مردم نگاه می‌کنند به بعضی از گفتگوها و بگومگوهای بیجا و بی‌مورد که گاهی در بین نخبگان سیاسی مشاهده می‌شود؛ نگاه مردم نگاه رضایتمندانه نیست."

خوشبختانه تأکید بر این نکته در سخنان رئیس جمهور نیز دیده شد، به گونه‌ای که حجت الاسلام حسن روحانی در سخنرانی خود در افتتاحیه اولین کنفرانس اقتصاد ایران به این آفات مدیران کشور اشاره کرد.

رئیس جمهور کشورمان در این سخنان با انتقاد از اظهارنظرهای نسنجیده و نقد غیرمنصفانه، تاکید کرد: "باید مراقب بود که به اعتماد مردم صدمه زده نشود."

انتظار عمومی از حجت الاسلام حسن روحانی این است که تنها به "گفتن" و "گفتن" درنماند و برای آنکه الگوی سایرین باشد، برخورد با چنین مدیرانی از حلقه نزدیکان خود شروع کند.

نکته‌سنجی ویژه رئیس جمهوری محترم، ما را بر آن داشت تا چند عنوان از مهم‌ترین اظهارنظرهای مقامات اقتصادی دولت که در رده اظهارات نسنجیده قرار گرفته و در حوزه اقتصادی به اعتماد عمومی ضربات جبران ناپذیری زده را جمع آوری کرده و تبعات آنها را به رئیس جمهور محترم یادآور شوم.

رئیس جمهوری محترم روز گذشته در اولین کنفرانس اقتصاد ایران سخنان مبسوطی درباره وضعیت کشور ایراد کرد و به موضوعات مختلفی پرداخت. او از آمارهای همیشگی دولت‌اش از بهبود شرایط اقتصادی و خروج از رکود و مهار تورم تا ارائه راهکار برای مبارزه با فساد گفت و از همگان علی‌الخصوص صاحب نظران و رسانه‌ها خواست تا دولت را نقد کنند.

وی در ادامه سخنان خود كه به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت می‌خوانید؛ با اشاره به اینكه "اقتصاد باید از انحصار و رانت نجات پیدا كرده و در صحنه رقابت به فعالیت بپردازد" تاكید كرد: همه دستگاه های دولتی نیز باید فعالیت های اقتصادی خود را به صورت شفاف اطلاع‌رسانی کنند به گونه ای که همه مردم از آمار و ارقام و طرح های اقتصادی باخبر باشند... اگر در اقتصاد رانت نباشد و بتوانیم با فساد که در همه جا ریشه دوانده مقابله کنیم حرکت اقتصادیمان سرعت پیدا خواهد کرد.

حجت‌السلام روحانی؛ با بیان این‌که اگر شفافیت ایجاد شود و رانت از بین برود می‌توانیم با فساد هم مقابله کنیم که همه جا ریشه دوانده است، تصریح کرد: مگر می‌شود با فساد حرکت اقتصادی ما سرعت پیدا کند؟

ضمن استقبال از سخنان رئیس جمهور در باب لزوم حرکت به سوی شفافیت اقتصادی و توجه به مبارزه با فساد، در همین رابطه ذكر سه نكته زیر، ضروری به نظر می‌رسد:

۱- از ابتدای دولت یازدهم، آمارهای متعددی از سوی شخص رئیس جمهور، مقامات اقتصادی و برخی مراجع رسمی منتشر شده كه مبنی بر بهبود شرایط اقتصادی است. همچنین به نظر می‌رسد شخص رئیس جمهور علاقه بسیاری دارد تا با جملاتی همچون "دوران ركود تمام شده"، "تورم را كاهش دادیم"، "رشد اقتصادی را افزایش دادیم"، "والله دوران قبل تكرار نخواهد شد" و... از دستاوردهای اقتصادی دولت در حوزه معیشتی مردم، رونمایی كند. با این حال شرایط عمومی جامعه نشان می‌دهد، دولت حتی نتوانسته رسانه‌ها و نخبگان را نسبت به وضعیت ترسیمی از سوی خود توجیه كند؛‌ چه برسد به آنكه بخواهد عموم جامعه را تحت تاثیر قرار بدهد.

حتما رئیس جمهوری محترم نیز كه در سخنان دیروز خود با ذكر مثالی از برخورد غلط برخی از مردم عادی با مفهوم كاهش نرخ تورم، از صاحب‌نظران اقتصادی خواستند تا آنان را نسبت به این واقعیت توجیه كنند كه "كم شدن نرخ تورم به معنای ارزانی اجناس نیست بلكه به معنای كاهش نرخ رشد قیمت‌هاست" می‌دانند كه همین مردم نسبت به برخی كلیدواژه‌های مختص این دولت چه واكنش‌های رفتاری از خود نشان می‌دهند. این روزها در شبكه‌های اجتماعی و فضای مجازی، طرح مسائلی همچون "افزایش ملایم شیب قیمت‌ها"، "پایان دوران ركود" و... به دفعات مورد تشكیك كاربران عادی قرار می‌گیرد به گونه‌ای كه حالت تمسخر به خود گرفته و این خود نشان از آن دارد كه یا "ارتباط دولت با مردم در حوزه توجیه فنی مردم كم بوده" و یا "مردم اینگونه ادعاهای دولتمردان را چون در زندگی خود به طور معكوس احساس كرده‌اند، نمی توانند قبول كنند."

۲- لزوم مبارزه با فساد و رانت‌خواری یكی دیگر از مسائل مورد اشاره رئیس جمهور است كه به نظر می‌رسد بعد از هشدار دردمندانه رهبر معظم انقلاب كه در حاشیه "همایش ملی ارتقای سلامت نظام اداری و مقابله با فساد" فقط گوشه ای از آن به منصه ظهور رسید، با جدیت بیشتری باید از سوی دولت، مجلس و قوه قضائیه پیگیری شود.

پرداختن متعدد به مسأله فساد بزرگ سه هزار میلیاردی كشف شده در زمان دولت قبل، از سوی رئیس جمهور محترم و اظهارنظرهای بی نام و آدرس حجت‌الاسلام حسن روحانی درباره پرونده شخصی به نام بابك زنجانی كه به اذعان ایشان، بدهی دو میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلاری دارد، خود گواه این است كه شخص اول دولت نسبت به مسأله فساد، رانت و حیف و میل بیت‌المال حساس است. اما آیا این حساسیت فقط سلیقه‌ای است و قرار نیست دامن بقیه را بگیرد؟

چرا رئیس جمهور محترم، هیچ‌گاه درباره پرونده مهدی هاشمی رفسنجانی كه به حق، یكی از عظیم ترین پرونده های تاریخ قضایی ایران است و نه تنها در حوزه رانتی و اقتصادی (به اعتراف رشوه دهندگان خارجی) بلكه به اعتراف برخی از عوامل فتنه در حوزه فساد سیاسی نیز ردپا دارد، وارد نمی‌‎شود و اظهار نظر نمی‌كند؟ آیا انتظار بزرگی است از رئیس جمهور محترمی كه رشد اقتصادی را در گرو مبارزه با فساد می‌داند و مبارزه با رانت و رانت‌خواری را رسالت دولت خود می‌شمارد، از فشار برخی دانه درشت ها بر قوه قضائیه به عنوان مجری عدالت جلوگیری كرده و از رسانه‌های عدالت‌خواه به عنوان تریبون افكار عمومی حمایت كند؟

اگر رئیس جمهوری بر این عقیده است كه شفافیت و اطلاع رسانی لازمه نجات اقتصاد از انحصار و رانت است، چرا با كسانی كه به صورت دستوری و بخشنامه‌ای نمی‌گذارند رسانه‌ها درباره پرونده عظیم "كرسنت" كه می‌تواند به فاجعه‌ای بزرگ در تاریخ كشور ختم شود اطلاع‌رسانی كنند، برخورد نمی‌كند؟

۳- بسیاری از دولتمردان به وی‍ژه شخص رئیس جمهور، همواره بنای تحلیل‌های خود، به ویژه در حوزه اقتصادی را بر خرده‌گیری از آنچه در دولت قبل (اعم از كارشناسی شده یا غیركارشناسی) انجام شده، گذاشته‌اند؛ تاكتیكی كه معلوم نیست قرار است كدام معضل اقتصادی كشور را حل كند. به طور مثال،‌ حمله مداوم به سیاست‌های یارانه‌ای دولت قبل (كه در زمان دولت قبل نیز مورد انتقاد بود) و خرده‌گیری مداوم از طرح‌هایی همچون "سهام عدالت"، "مسكن مهر" (كه مورد اقبال دهك‌های پایین درآمدی جامعه قرار گرفت) در همین راستا قابل ذكر است.

به نظر می‌رسد، اعضای محترم هیـأت دولت و در رأس همه آنها جناب آقای حسن روحانی، لازم است در رفتار و گفتار خود تامل كرده و با تجدیدنظر در برخی خطاها و اشتباهات در این ماه‌های پس از تشكیل دولت گذشته، به مسیر دلخواه مردم كه همواره از سوی رهبرانقلاب نیز ترسیم شده بازگردند و به دور از حاشیه‌سازی و فرصت‌سوزی نسبت به ایجاد شفافیت در اقتصاد، مبارزه همه‌جانبه با فساد و پرهیز از تنش‌آفرینی قدم بردارند.