شروع راهی جدید

#برجام به فرجام رسيد؛ تيتری تكراری، تهوع‌آور؛ كمی شادی‌بخش و البته تكليف‌ساز...

الف- خوب يا بد، زيبا يا زشت، قهرمانانه يا ننگين...، توافقی صورت گرفت كه هزينه‌های زيادی برای حصول آن شده است. حواس‌ام و حواس‌مان باشد كه قرار نيست در دوران #پسابرجام و #پساتحریم هيچ اتفاق خاصی بيفتد، وقتی من و تو همان آدم قبل تحريم و برجام باشيم.

ب- رهبرمان در تمامی اين سال‌هایی كه با شعارهای اقتصادی ابتدای هرسال، تلاش خود برای چرخاندن نظر افكار عمومی و سوق دادن دستگاه‌ها به‌سوی مسير مسائل اقتصادی را داشته و منظومه‌ای كامل را ترسيم كردند. ايشان همزمان با تاكيد ويژه بر #اقتصاد_مقاومتی بر لزوم پاسداشت كار و سرمايه ايرانی، بومی‌سازی الگوها و همچنين تدوین الگوی اسلامی‌-ايرانی پيشرفت تاكيد مكرر كرده‌اند. پيروی از نگاه تحول‌افرين رهبری فقط و فقط روحيه #تحولخواهی می‌خواهد و بس... ما چقدر در اين زمينه حاضر به تغيير خود و سازمان خود هستيم؟

در اين باره می‌توايند اين نوشته قدیمی را بخوانيد: "آيا فردای رفع تحريم‌ها ايران گلستان می‌شود؟"

ج- لازمه تحول، شكستن ساختار است. با #نعمت‌زاده‌ها و زنگنه‌ها و #تركان‌ها و آخوندی‌ها و سريع‌القلم‌ها كه سالهاست در امتحان خود رفوزه شده‌اند و هژمونی پيشرفت غربی را پذيرفته‌ و توسعه بومی را سخره گرفته و #ما_می‌توانیم را به #ما_ذلیل‌ایم تبديل كرده‌اند، نمی‌توان به جایی رسيد...

آقای ایوبی! به كجا چنین شتابان؟

در حالی كه مراجع تقلید و علما و حتی كارشناسان حوزه فرهنگ و خانواده از خطرات جدی شبكه های ماهواره ای سخن می گویند، نایب رئیس انجمن تهیه‌کننده‌ کارگردانان سینمای ایران از قول مساعد رئیس سازمان سینمایی برای برداشتن جمله «منع تبلیغ فیلم‌ها در شبکه‌های ماهواره‌ای» از پروانه نمایش خبر داده است.

مهرداد فرید در گفت‌وگویی كه با ایسنا با اشاره به جلسه‌ای که شورای عالی تهیه‌کنندگان با حجت‌الله ایوبی داشته است، اظهار کرد: از سازمان سینمایی درخواست کردیم تا امکانی داده شود‌ تا از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای بتوانیم آثار سینمایی را تبلیغ کنیم. آقای ایوبی هم اعلام کردند منع قانونی وجود ندارد و دنبال ضابطه‌مند کردن آن هستیم. این درخواست عجیب و موافقت آقای حجت الله ایوبی در حالی صورت گرفته كه این رویه می تواند موجب شبه قانونی شدن شبكه های ماهواره ای غیرمجاز شود.

نكته جالب دیگری كه در این مصاحبه است این است كه این عضو انجمن تهیه كنندگان کم لطفی‌های تلویزیون را موجب کم شدن توجه مردم به سینما دانسته است و ادعا كرده كه دنبال راهکارهایی برای جبران عدم پخش تیزر فیلم‌ها از تلویزیون هستند و به جاي آن ماهواره را برگزیده اند!

البته اين پيشنهاد شايد پربيراه هم نباشد و جای فيلم‌های سخيف و به اصطلاح آبگوشتی، ‌كه اين روزها از سوی روشنفكرنماها ساخته شده و روی پرده اكران می‌رود، در كنار همان تبليغات سی‌دی های‌ آموزش رقص، كرم‌های‌لاغری و محصولات منشوری ديگر باشد!

نكته ديگری كه در اين بين توسط مدعيان امر ديده نشده، ‌مشكلاتی است كه آنها درگير آن هستند. بر همین اساس، پیشنهاد می شود سینماگران به جای پیشنهادات شاذ و غیر قانونی، به فكر اصلاح خود و رویه های نادرست باشند.

نپرداختن فیلمسازان به مشكلات روز جامعه و دوری از مطالبات واقعی اجتماعی، افراط و تفریط در ساخت كمدی‌های سخیف یا درام‌های تلخ و سیاه، ساخت فیلم های با تم روشنفكری كه تنها دغدغه قشر كوچكی از مردم است و از آنها به عنوان "بچه پولدار" و "بالاشهری" یاد می شود؛ مهمترین دلیل های فنی دلزدگی مردم از سینماست.

در بخش فنی نیز انتشار كپی قاچاق ‌فیلم‌‎ها و رعایت نكردن كپی رایت در كنار قیمت بالای سالن های سینما برای خانواده ها، موجب شده تا قشر سینمارو كم كم به صف خریداران دی.وی.دی غیرمجاز بپیوندند.

گاف روزنامه اصلاح‌طلب هنگام انداختن "پوست موز" زیر پای روحانی!

نویسنده روزنامه ابتکار در یادداشت خود تحت عنوان "چه کسی پوست موز می‌‌اندازد؟" پاسخی به یکی از اخبار بازنشری در سایت جهان نیوز تحت عنوان "«پوست موز» روزنامه اصلاح‌طلب زیر پای رئیس‌جمهور" داده که با نگاهی به آن چند نکته به ذهن متبادر می شود:

۱- روزنامه ابتکار در یادداشت امروز خود گاف بزرگی داده و مخاطب خود را به جای منبع اصلی خبر (خبرگزاری فارس)، سایت جهان نیوز قرار داده است!

امیدواریم روزنامه ابتکار که خود را دلواپس "پوست موز" انداختن زیر پای رئیس جمهور می‌داند، سهوا مرتکب چنین گاف بامزه ای شده باشد چرا که اگر آنها فقط یک بار مطلب بازنشر شده در جهان نیوز را خوانده باشند، معلوم‌شان می‌شد که این خبر از خبرگزاری فارس بازنشر شده است.

جهان نیوز امیدوار است که مستندات سایر نوشته ها و مطالب این روزنامه از جمله یادداشت روز یکشنبه هم به شیوه مذکور تهیه نشده باشد و دست کم زحمت اندکی -ولو به اندازه یک جستجوی ساده اینترنتی- برای بررسی صحت شنیده ها صورت گرفته باشد و از پس هم بگیرد!

البته این خصلت یکی کردن تمامی منتقدان و تلاش برای محدود کردن آنها به یک گروه اندک، سیاستی است که همیشه از سوی رسانه‌های اصلاح طلب و روزنامه های زنجیره‌ای پیگیریشده است.


۲- بسیار خرسندیم که روزنامه ابتکار دلواپس رفتن پوست موز افراطی‌ها (به زعم نویسنده مطلب) به زیر پای حجت الاسلام روحانی است.

در همین راستا امیدواریم این روزنامه و دست اندرکارانش، همچنانکه خبر داده اند برخی در تلاش اند روحانی را مجبور کنند "میان خط قرمزهای نظام و شعارهای انتخاباتی‌اش، مجبور به انتخاب يکی شود" در برابر افراطی‌های نزدیک به جریان خود که درصدد هستند شعار اعتدال روحانی را به افراط بکشند ایستادگی کند و نگذارد هواداران روحانی خط قرمزهایی که رئیس جمهور هم بر آنها تاکید داشت را بشکنند.

۳- قطعا دست اندرکاران روزنامه ابتکار که به رئیس جمهور پیشنهاد کرده، طوری عمل کند که هم "خطوطِ نظام را رعايت کند "و هم به گونه‌ای عمل کند که "بدنه اجتماعی حامي خود را دلسرد نکند"، می‌داند که برخی از حامیان فتنه ۸۸ درصدد هستند تا پوست موز افراطی‌گری را زیر پای اعتدالیون بیندازند و دولت‌مردان را وارد مباحثی همچون "القای حاکمیت دوگانه"، "رفع حصر سران فتنه" و... کنند تا شاید روحانی و دولت‌اش موضعی هر چند کوچک در حمایت از آشوب‌گران سال ۸۸ بگیرند.

در همین راستا از روزنامه ابتکار خواستاریم در این زمینه نیز به روشنگری بپردازد تا رئیس جمهوری و سایر اعضای کابینه نیز هوش و حواس خود را جمع کنند و پای بر روی پوست موز افراطیون فتنه‌گر ننهند.

۴- ما نگران کلید خوردن پروسه عبور از روحانی به دست افراطیونی است که این روزها، به اقتضای زمان، خود را به لباس اعتدال درآورده‌اند. امیدوراریم روزنامه ابتکار (و سایر رسانه‌های مدعی حمایت از دولت اعتدال)، اگر واقعا خود دنبال پوست موز انداختن زیر پای دکتر روحانی نیستند، نشان دهند که دلواپس پروژه عبور از روحانی هستند و افراطیونی که منافقانه در صف حامیان دولت اعتدال قرار گرفته اند را رسوا کنند.

آیا فردای رفع تحریم‌ها، ایران گلستان می‌شود؟

اجرایی شدن توافقنامه ژنو از امروز آغاز شده است که در همین راستا جمهوری اسلامی ایران هم غنی سازی ۲۰ درصدی را از امروز متوقف کرد. متعاقبا غرب نیز با لغو بخشی از تحریم های ایران موافقت کرده است. اینها همه نور امیدی در دل مردم روشن کرده که به نظر می رسد کورسویی فناپذیر است...

این روزهایی که، دولتمردان تدبیر و امید رو به روی دوربین‌ها می‌ایستند و لبخندی حاکی از رضایت تحویل مردم می دهند که چنین و چنان شده و توافق هسته ای کردیم؛ چشم و گوش عوام فقط و فقط به دنبال ارزانی است و مرگ تورم و معیشت بهتر!

منابع دیپلماتیک اروپایی و آمریکایی هم چپ و راست  اعلام می کنند که فلا کشور و بهمان با تعلیق برخی از تحریم های ایران در راستای موافقت نامه ژنو موافقت کرده و نور علی نور شده است!

چه دادیم و چه گرفتیم؟

دولت تدبیر و امید و مذاکره‌کنندگان خندان‌اش غنی سازی 20 درصد را تعلیق کرده و بسیاری از مراکز هسته ای را نیمه تعطیل و تعطیل کردند و به جای آن چیزهایی گرفتند که آنها هم بیشتر به نفع غربی هاست تا مردم ما!

حالا که نفت گران شده، به ما اجازه می دهنمد نفت بیشتر بفروشیم تا قیمت آن پایین بیاید. و البته پولش را هم نمی توانیم بگیریم و فقط باید دارو غذا بگیریم؛ ان هم زیر نظر طرف غربی!

منع واردات، خرید یا حمل محصولات پتروشیمی ایران نیز تعلیق شد تا وضع نابسامان محصولات پتروشیمی در آمریکا و اروپایی، کمی سامان بگیرد و قیمت ها تعدیل شود و سرمایه مردم ایران بیش از پیش تاراج شود.

تجارت طلا و فلزات گرانبها با دولت ایران ، ادارات عمومی و بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، یا اشخاص و ارگان هایی که از جانب دولت ایران عمل می کنند نیز برداشته شد تا تشنگی خرید ایرانی‌ها به طلا بیشتر شود و بازار نابسامان طلای ایران که دو سالی است وضع وحشنتاکی دارد، شاید دوباره با هجوم خریداران به هم بریزد!

واردات خودرو به ایران هم آزاد شده تا بلکه رنو و پژوی ورشکست شده، جان تازه بگیرند و نرخ بیکاری اروپایی ها کاسته شود!

و دست آخر هم قرار است 4.4 دهم میلیارد دلار از دارایی های بلوکه شده ما که می شود چیزی حدود چهار برابر همین اختلاس سه هزار میلیاردی معروف خودمان به ما برگردانده شود.

و اما فردای برداشتن تحریم ها...

رک و راست بگوییم که قرار نیست اتفاق خاصی بیفتد! حتی اگر تمامی تحریم‌ها هم برداشته شود، فردای همان روز، ایران گلستان نخواهد شد...

تا وقتی بسترهای فساد خیزی داریم که از دل آنها شهرام جزایری و امیرمنصور اریا و بابک زنجانی و ... رشد می کند؛ تا آن روزی که سیستم بوروکراتیک بر اقتصاد کشور ما سایه افکنده؛ تا آن روزی که رانت در دستگاه های دولیت و غیردولتی بیداد می‌کند؛ تا آن روز که اقتصادمان کماکان دولتی است و خصوصی سازی در آن به معنای خودمانی سازی تعبیر می شود ؛ و تا آن زمان که مدیریت علمی و سیستماتیک در کشور جایگاه ندارد، وضع همین است که همین است...