در جستجوی عدالت

شعری که این روزها با مرور هر روزه اش جان دوباره می گیرم:

شادی برای تو غم عالم برای من
از ماه های سال ،محرم برای من

آوای آسمانی داوود مال تو
خاموشی مقدس مریم برای من

از عشق خود جدایم و جای گلایه نیست
این بود ارث حضرت آدم برای من

بی مهری است رسم محبت برای تو
تنهایی است مونس و همدم برای من

این زخم ها معلم خندیدن من اند
حیرانم از ترحم مرهم برای من

یوسف که نیستم ولی آن بنده ام که هیچ
نگذاشته ست صاحب من کم برای من

بگذار عمر در گذر عشق طی شود

حتی اگر نشد که تو یک دم برای من

پی نوشت:
چند روز پیش خودروی عموی بزرگوارم که با خانواده در راه برگشت از مشهدالرضا بودند، واژگون شد. متاسفانه حال بعضی از اعضای خانواده ایشان مساعد نیست. 
                       یادتان نرود ، دعا برای مومنین بسیار خوب و پسندیده است.